W życiu zdarzają się różne sytuacje. Często napotykamy problemy, przed którymi nie jesteśmy w stanie się uchronić. Życie ludzkie jest niczym podróż - nieznane, przemijające, tajemnicze. Nie wiemy, co przyniesie los, z jakimi trudnościami przyjdzie nam się zmierzyć.
Z dnia na dzień żyjemy przemęczeni, zestresowani, nerwowi. Zaniedbujemy nasze zdrowie, nie zważając na konsekwencje takiego postępowania. Zaczynamy się martwić dopiero wtedy, kiedy oddechem ocieramy się o śmierć. Zdrowie człowieka jest niewyobrażalnie kruche, nietrwałe. Przytrafiają nam się choroby, które są zapowiedzią walki o życie.
Czasami pomimo prób, starań i nieugiętej walki o pozostanie w świecie żywych, może okazać się, że jedyną szansą dla chorego człowieka na przeżycie jest transplantacja, czyli przeszczep chorego narządu. Niestety ciężko jest znaleźć odpowiedniego dawcę.
Zdrowi ludzie nie wyrażają chęci oddawania narządów, niezależnie od tego, czy dana czynność miałaby zostać wykonana za życia, czy pośmiertnie. Pomimo tego, iż po śmierci ich narządy do niczego im się nie przydadzą, nie decydują się na ich pobór. Są obojętni na cierpienie ludzi, na strach, mierzony oddechami, jakiego doświadczają. Nie są świadomi tego, że jest to walka na śmierć i życie.
Chorzy są też ludźmi, tak jak i my. Też pragną żyć, podobnie jak osoby zdrowe. Nie odbierajmy im tej możliwości, każdy ma prawo do życia! Dlaczego warto zostać dawcą?
Przede wszystkim, oddając swoje narządy do przeszczepu, ratujemy życie chorego człowieka i dajemy mu możliwość zacząć żyć od nowa! Natomiast sama świadomość dawcy, o dokonaniu dobrego czynu, myślę, że jest wystarczająco motywująca do takich działań.
Bez wątpienia ofiarowanie komuś cząstki swojego życia jest bohaterskim czynem. Nie bójmy się pomagać! Przecież znajdując się w takiej sytuacji, sami oczekiwalibyśmy pomocy. Nie bądźmy obojętni! Ratujmy życie!
Z dnia na dzień żyjemy przemęczeni, zestresowani, nerwowi. Zaniedbujemy nasze zdrowie, nie zważając na konsekwencje takiego postępowania. Zaczynamy się martwić dopiero wtedy, kiedy oddechem ocieramy się o śmierć. Zdrowie człowieka jest niewyobrażalnie kruche, nietrwałe. Przytrafiają nam się choroby, które są zapowiedzią walki o życie.
Czasami pomimo prób, starań i nieugiętej walki o pozostanie w świecie żywych, może okazać się, że jedyną szansą dla chorego człowieka na przeżycie jest transplantacja, czyli przeszczep chorego narządu. Niestety ciężko jest znaleźć odpowiedniego dawcę.
Zdrowi ludzie nie wyrażają chęci oddawania narządów, niezależnie od tego, czy dana czynność miałaby zostać wykonana za życia, czy pośmiertnie. Pomimo tego, iż po śmierci ich narządy do niczego im się nie przydadzą, nie decydują się na ich pobór. Są obojętni na cierpienie ludzi, na strach, mierzony oddechami, jakiego doświadczają. Nie są świadomi tego, że jest to walka na śmierć i życie.
Chorzy są też ludźmi, tak jak i my. Też pragną żyć, podobnie jak osoby zdrowe. Nie odbierajmy im tej możliwości, każdy ma prawo do życia! Dlaczego warto zostać dawcą?
Przede wszystkim, oddając swoje narządy do przeszczepu, ratujemy życie chorego człowieka i dajemy mu możliwość zacząć żyć od nowa! Natomiast sama świadomość dawcy, o dokonaniu dobrego czynu, myślę, że jest wystarczająco motywująca do takich działań.
Bez wątpienia ofiarowanie komuś cząstki swojego życia jest bohaterskim czynem. Nie bójmy się pomagać! Przecież znajdując się w takiej sytuacji, sami oczekiwalibyśmy pomocy. Nie bądźmy obojętni! Ratujmy życie!
Nina
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz