Konsumpcjonizm

Żyjemy w czasach, w których możemy mieć wszystko, o ile mamy pieniądze. Coraz częściej to rzeczy decydują o szczęściu człowieka, a nie drugi człowiek.  Żyjemy w epoce konsumpcjonizmu. Otoczeni przez sklepy oraz produkty, w których możemy przebierać i wybierać, lepsze i gorsze marki i wszechobecne reklamy czujemy się gorsi, gdy czegoś nie mamy lub gdy na coś nas nie stać. Ludzie coraz częściej rezygnują z rodziny dla kariery lub ograniczają się do jednego tylko dziecka, by żyć na jak najwyższym poziomie. Rodzice zabijają się by swoim pociechom zapewnić wszystko co najlepsze, a nie mogą im dać tego co najważniejsze - czasu.

Zobaczmy jak definiuje to zjawisko Wikipedia:

Konsumpcjonizm – postawa polegająca na nieusprawiedliwionym (rzeczywistymi potrzebami oraz kosztami ekologicznymi, społecznymi czy indywidualnymi) zdobywaniu dóbr materialnych i usług, lub pogląd polegający na uznawaniu tej konsumpcji za wyznacznik jakości życia (lub za najważniejszą, względnie jedyną wartość) – hedonistyczny materializm.

 Niestety w XXI wieku człowiek traci na wartości. Dobrym przykładem jest to, jak coraz częściej pracodawcy traktują pracowników. Na pierwszym miejscu stawia się zysk, a bezpieczeństwo, zdrowie, godne zarobki osób zatrudnionych są daleko w tyle. Myślę, że wszyscy się zgodzimy, iż nie powinno tak być. 

 Ważne jest też zapożyczanie się ludzi po to, by mieć. Po to, by pokazać wszem i wobec, że mnie stać i jadę na urlop za granicę, przez resztę roku spłacam kredyt. Jak dla mnie jest to po prostu głupota. Powinniśmy unikać kredytów jak ognia i traktować je jako konieczność. 

  Ludzie zaślepieni tym całym kupowaniem i ogarnięci chęcią posiadania zapominają co jest tak naprawdę ważne. Ludzkość utraciła umiejętność cieszenia się z rzeczy małych, prostych, które nadają życiu sens i czynią nas szczęśliwymi. Bo czy szczęśliwymi czynią nas przedmioty i pieniądze?

~ Jan

Koncepcja szczęścia albo szczęśliwe życie w czasach współczesnych.

Każdy uważa, że praca, pieniądze, zdrowie i rodzina są priorytetem, ale czy ktoś zastanowił się nad własnym szczęściem? Czy dość dobrze płatna praca przynosi szczęście? W zasadzie nie ma recepty na szczęśliwe życie, ale każdy tworzy sobie własny scenariusz i każdy może wykreować sobie własne szczęście.

Odniosę się do młodszego pokolenia, do osób, które dopiero wkraczają w dorosłe życie, które zaczynają mieszkać same i zmierzać się z prawdziwą pracą i problemami. Częstym problemem młodych ludzi jest zatracanie się w pracy. Przez to zapominają o swoich pasjach, marzeniach bądź znajomych i rodzinie. Stają się coraz bardziej smutni, przygaszeni, a jeśli już uda im się spotkać ze znajomymi, mówią przeważnie o tym, że jest źle. Niektórzy nawet popłakują, bo nawet jak wiedzą, co w ich życiu jest nie tak, nie potrafią tego zmienić. Niestety ostatnie lata dają nam "w kość ", są to trudne lata, a co najgorsze, młode osoby, które podejmują się życia na własną rękę, muszą wziąć kredyt, aby sobie poradzić. Dlatego często słyszymy często padające słowo z naszych ust ' MUSZĘ'. Żyjemy raz, po to, aby faktycznie doświadczyć tego życia, a tak naprawdę to wracamy do punktu wyjścia, cały czas kręcimy się w naszym kole problemów.

Sądzę, że każda osoba, która chce poczuć szczęście, poznać smak życia wie, że nawet jeden mały uśmiech potrafi zmienić dzień. Potrzebna nam jest równowaga, cierpliwość i dobry plan. Oczywiście nie ma złotego środka dobrego dla wszystkich, ale można próbować znaleźć rozwiązanie idealne dla siebie. Dodam też, że bardzo potrzebna jest konwencja i systematyczność, które sprawią, że nasze życie zmieni się, zauważymy kolory, a nie tylko szarość.
D.K.

Regulamin konkursu etycznego

IV EDYCJA MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU RECYTATORSKIEGO, LITERACKIEGO,

PLASTYCZNEGO, FOTOGRAFICZNEGO I FILMOWEGO „W ŚWIECIE WARTOŚCI MORALNYCH” w tym roku pod hasłem:

STAROŚĆ W KONTEKŚCIE ETYCZNYM.

Starość nie radość, jak mówi przysłowie. Chcemy być piękni, młodzi i bogaci. Jak najdłużej. Staruszkowie
są nam niepotrzebni, to zbyteczny balast. Brakuje nam dla nich czasu, nie mamy dla nich cierpliwości. Rację ma tylko młodość, więc walczymy o nią, poświęcając mnóstwo energii, czasu i pieniędzy, stosując restrykcyjne diety, wstrzykując sobie botoks i naciągając skórę. Stary człowiek to już nie jest wódz, członek rady, myśliciel, szaman.
Nie mamy do niego zaufania. Wszystko wiemy najlepiej (z wydatną pomocą Internetu…). Nie rozumiemy starości, czy nie chcemy jej zrozumieć? Wyrzucamy ją na śmietnik kultury, do szpitali, domów seniora, hospicjów.
Jak ją oswoić? Jak przywrócić jej godność? Jak żyć RAZEM z ludźmi starymi a nie obok nich?

Proponujemy Wam KONKURS na najlepszą recytację tekstu poetyckiego, plakat w konwencji reklamy społecznej (dla uczniów gimnazjów), najlepszy scenariusz scenki teatralnej/opowiadania lub najlepszą fotografię/film, w których ustosunkujecie się do sugerowanych przez nas zagadnień. Poniżej przedstawiamy szczegółowe informacje dotyczące konkursu.

I. ORGANIZATOR

XXVI LO im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi przy współpracy z Łódzkim Centrum Doskonalenia Nauczycieli
i Kształcenia Praktycznego, Katedrą Etyki UŁ, Katedrą Filologii Polskiej UŁ i Społeczną Akademią Nauk.

II. ADRESAT KONKURSU

Uczniowie łódzkich i podłódzkich szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych oraz z powiatu pabianickiego i łódzkiego wschodniego a także uczestnicy zajęć artystycznych w domach kultury, w Pałacu Młodzieży i w ośrodkach artystyczno-edukacyjnych w wieku 13-19 lat.

III. CELE KONKURSU

• zainteresowanie uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych problematyką etyczną
• promowanie pozytywnych wartości moralnych i refleksyjnego podejścia do własnego życia
• rozwijanie uzdolnień artystycznych i literackich uczniów

IV. KRYTERIA

Na konkurs dla uczniów gimnazjów należy nadsyłać:

- w kategorii artystycznej - prace plastyczne w formie plakatu, utrzymane w konwencji reklamy społecznej

- w kategorii recytatorskiej - karty zgłoszenia na konkurs (nie więcej niż 3 z jednej szkoły)

Na konkurs dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych należy nadsyłać:

- w kategorii literackiej - scenariusz scenki teatralnej lub opowiadanie

- w kategorii artystycznej - prace fotograficzne lub filmy utrzymane w konwencji reklamy społecznej

Prace mogą być zainspirowane filmem D. Kędzierzawskiej „Pora umierać” oraz dziełami plastycznymi, np.:

Lucian Freud Matka malarza, Salvador Dali Przyćmiony stary człowiek, Théodore Géricault Portret kobiety cierpiącej na obsesję zazdrości, Domenico Ghirlandaio Portret starego mężczyzny z chłopcem, Teodor Axentowicz Starość i młodość, Giorgione La Vecchia, Pablo Picasso Stary gitarzysta (kolejność dzieł przypadkowa).

Warunki techniczne prac:

Prace literackie w postaci scenariusza scenki teatralnej nie powinny przekraczać 5 stron standardowego wydruku komputerowego. Zaplanowana scenka teatralna ma trwać od 3 do 5 minut. Tekst konkursowy należy dostarczyć
w formie wydruku komputerowego oraz w formie elektronicznej (płyta). Organizatorzy nie przyjmują prac zbiorowych.

Fotografie / prace plastyczne powinny mieć charakter autorski. Fotografie powinny mieć wymiary nie mniejsze
niż 20 x 30 cm, natomiast plakat - format nie mniejszy niż A4. Organizatorzy przyjmują tylko prace przygotowane indywidualnie. Filmy (konwencja reklamy społecznej) ma trwać nie mniej niż 40 i nie więcej niż 180 sekund. Ze względów technicznych należy go zapisać na nośnikach typu pamięć zewnętrzna USB lub nagranie na CD/DVD
i dostarczyć w bezpiecznej kopercie. Organizatorzy przyjmują prace przygotowane indywidualnie lub – w kategorii filmowej – przez dwuosobowe grupy. Recytacja jednego tekstu nie może przekroczyć 5 minut, zaś jego tematyka musi wpisywać się w hasło tegorocznego konkursu.

Prace nie spełniające warunków technicznych nie będą uwzględniane.

Prace literackie, fotograficzne, filmowe i plastyczne należy oznaczyć godłem, a w osobnej kopercie także opatrzonej godłem umieścić KARTĘ ZGŁOSZENIA. Każdy uczestnik może wystąpić pod jednym godłem lub pseudonimem
i może przesłać po jednej pracy konkursowej w każdej z kategorii. Warunek ten nie obejmuje gimnazjalistów biorących udział w konkursie recytatorskim.

Ocenie podlegać będą prace i recytacje, zgodne z tematem konkursu, dotąd nigdzie niepublikowane i nienagrodzone
w innych konkursach.

V. PRZEDMIOT OCENY KONKURSOWEJ

Komisja oceni: - zgodność pracy z tematyką konkursu

- wartość artystyczną

- oryginalność podejścia do tematu

- samodzielność.

VI. STRUKTURA I TERMINARZ KONKURSU

Konkurs jest jednoetapowy, międzyszkolny. Prace i karty zgłoszenia należy nadsyłać do 13 marca 2015 r. (decyduje data dostarczenia pracy/karty zgłoszenia do organizatora). Komisja konkursowa dokona oceny prac
do 20 marca 2015 r. i skontaktuje się z autorami nagrodzonych prac lub ich opiekunami, zaś przesłuchania uczestników konkursu recytatorskiego odbędą się 30 marca 2015 r.

VII. ZGŁASZANIE UCZNIÓW DO KONKURSU

Prace i karty zgłoszenia należy dostarczyć osobiście lub przesłać pocztą na adres:

XXVI Liceum Ogólnokształcące im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi

ul. Wileńska 22a

94-029 Łódź

z dopiskiem: KONKURS ETYCZNY

VIII. SPOSÓB I TERMIN OGŁOSZENIA WYNIKÓW

Ogłoszenie wyników nastąpi 30 marca 2015 r. na uroczystości zorganizowanej w XXVI Liceum Ogólnokształcącym
im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi.

Lista laureatów, biuletyn z konkursu i zdjęcia z uroczystości ukażą się na stronach internetowych XXVI Liceum Ogólnokształcącego oraz Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego.

IX. NAGRODY

Komisja to przedstawiciele: Katedry Etyki UŁ, Katedry Literatury Uniwersytetu Łódzkiego, Społecznej Akademii Nauk, Teatru im. Jaracza oraz Łódzkiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego. Laureaci konkursu otrzymają nagrody rzeczowe oraz dyplomy, a ich nauczyciele zostaną uhonorowani dyplomami.

Wśród uczestników rozlosowana będzie nagroda dodatkowa – lot widokowy.

Fundatorami nagród są m.in. XXVI LO, Wydawnictwo Stentor, teatry łódzkie, Bartolini Air Sp. z.o.o., Biogened S. A., Common Next Group, MEDI-EXPERT Sp. z o.o.

X. UWAGI KOŃCOWE

Organizator nie bierze odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich przez Uczestników Konkursu. Odpowiedzialność ta spoczywa na Uczestnikach Konkursu. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo publikowania
i reprodukowania prac konkursowych bez wypłacania honorariów autorskich. Przesłane prace przechodzą na własność organizatorów. Wyniki konkursu zatwierdzone przez Komisję Konkursową są ostateczne.

Wolontariat - czy warto pomagać?

Wolontariat możemy zdefiniować jako dobrowolną i bezpłatną pracę na rzecz innych. Ale czy warto to robić? Pewnie znajdą się osoby, które w tej kwestii będą miały odmienne zdanie. Część osób(mam nadzieje, że większa) opowiada się za tym, by pomagać, gdyż uważają, że każdy, czy to ludzie, czy zwierzęta, powinni móc żyć w dobrych warunkach. Drugą grupą osób będą najczęściej egoiści, którzy nie uważają bezinteresownej pracy za potrzebną, bo po co mieliby to robić, gdy nic nie będą z tego mieli? Uważam, że wolontariat, obu stronom - nam i potrzebującym-  może dać szczęście i satysfakcję. Możemy przez to mieć świadomość, że ktoś nas potrzebuje, jesteśmy dla niego ważni, że choć w małym stopniu możemy dać komuś szczęście, uczynić jego życie lepszym. Niestety najczęściej o wolontariacie przypomina się nam z okazji świąt Bożego Narodzenia, a przez resztę roku się tym nie przejmujemy. Należy jednak nie zapominać, bo przez cały rok ta pomoc jest potrzebna. Wolontariuszem może zostać każdy, kto chciałby zmienić świat, bo żeby tego dokonać, wystarczy zacząć od swojej okolicy. Należy się rozejrzeć czy ktoś nie potrzebuje pomocy, np. bezdomne zwierzęta czy chora sąsiadka. Z pozoru są to małe sprawy, ale mogą dać wiele radości osobie, której pomagamy i nam samym.

~ Shizuma

Transplantacje

Transplantacja polega na przeszczepieniu narządu w całości lub części, tkanki lub komórek z jednego ciała na inne. Obecnie wielu ludzi zawdzięcza takiemu zabiegowi życie, aczkolwiek wyznawcy różnych religii mają odmienne stanowiska w tej sprawie. 

Większość katolików jest do tej medycznej dziedziny nastawiona pozytywnie, uważają, że stanowi ona realizację solidarności i miłości do bliźniego. Wielokrotnie mówił o tym papież Jan Paweł II. Uważał nawet, że jedną z ważniejszych dróg pielęgnowania prawdziwej kultury życia jest dawstwo narządów. W listopadzie 2006 roku Kościół Katolicki oficjalnie poparł oświadczenia woli oraz transplantację organów po śmierci. 

Świadkowie Jehowy uważają, że decyzję o transplantacji narządów każdy musi podjąć sam, zgodnie z własnym sumieniem. Natomiast kategorycznie odmawiają transfuzji krwi, ponieważ respektują Boga jako dawcę życia. 

Wyznawcy islamu także są ogólnie nastawieni pozytywnie do transplantacji, lecz mają liczne zastrzeżenia. Przeszczep nie może sprzeciwiać się ludzkiej godności muzułmanina. Dopuszczalny jest tylko i wyłącznie, gdy jest jedyną możliwą formą pomocy. Oddanie organu musi być koniecznie dobrowolne. Muzułmanie mogą przyjmować organy od wyznawców innych religii z wyjątkiem ludzi skazanych na śmierć.

Lekarze buddyjscy wskazują na odpowiedzialność, jaką obarczyła lekarza możliwość transplantacji narządów. Są bardzo wrażliwi na punkcie nadużycia czy nielegalnego handlu. Natomiast z religijnego punktu widzenia buddyzm nie wysuwa żadnych zasadniczych zarzutów co do transplantacji organów czy transfuzji krwi, a nawet określa to jako akt heroizmu. 

Wyznawcy judaizmy mają sprzeczne poglądy na ten temat. Część ludzi uważa, że jest to czyn godny, a część, że ciało dawcy może nie być integralne w momencie zmartwychwstania, że jest to bezczeszczenie. Przeważa jednak pogląd, że gdy chodzi o ocalenie życia człowieka, przeszczepy są dozwolone. Według mnie transplantacje są dobre, jeżeli dawca z własnej woli oddaje narządy, a nie są ona brane z tzw. czarnego rynku. 

E.M.